Onafhankelijke onderzoeksjournalistiek
Waakzaam, dienstbaar en getraumatiseerd
•
1314 keer bekeken
• Dodelijke verkeersongevallen, zelfmoorden, buitensporig geweld en slechtnieuwsgesprekken met nabestaanden. Het hoort allemaal bij het dagelijkse werk van de politieagent. Niet alle politiemensen blijken daar tegen bestand. Jaarlijks krijgen honderden dienders te horen dat ze aan een posttraumatische stress stoornis (PTSS) lijden.
Ze krijgen hevige flashbacks en beleven de traumatische gebeurtenissen telkens opnieuw. Dat maakt ze angstig en depressief, maar ook heel prikkelbaar. Agenten slikken medicijnen om hun werk te kunnen doen of belanden in de ziektewet. Sinds vorig jaar is PTSS bij de politie een erkende beroepsziekte. Maar wat houdt die erkenning in de praktijk in?
ZEMBLA onderzoekt hoe de Nationale Politie omgaat met haar getraumatiseerde werknemers.
Blauwdruk Mentale Zorglijn Politie
Krijgen politiemedewerkers de psychische zorg die ze nodig hebben? Dat heeft de minister van Veiligheid en Justitie gevraagd aan psychiater prof.dr. Berthold Gersons van Arq Psychotrauma Expert Groep en emeritus hoogleraar psychiatrie bij het AMC. De minister heeft verzocht om de huidige psychische zorg voor politiemedewerkers door te lichten, te kijken waar zich knelpunten voordoen en te adviseren hoe deze kunnen worden verholpen. Rapport
PTSS bij de politie – een beter beeld, 16 jaar politiepoli, 1000 gebruikers
Sinds de oprichting in 1995 zijn meer dan 1000 politiemensen met mogelijke PTSS aangemeld voor uitgebreide diagnostiek en behandelindicatie bij de politiepoli. Dit beschrijvende dossieronderzoek betreft alle dossiers die in november 2012 beschikbaar waren voor data-analyse: in totaal 967. Bij de politiepoli meldden zich met name executieve politiemedewerkers (84,7%), meer mannen dan vrouwen (29%), en de meest voorkomende rang was hoofdagent. De mannen waren aanzienlijk ouder dan de vrouwen (41,6 tegenover 32,8 jaar). Vergeleken met de samenstelling van de totale politiepopulatie meldden jongere medewerkers (tot 40 jaar) zich relatief vaak en oudere medewerkers (boven de 50 jaar) relatief weinig. De grote groep in de jongste categorie (tot 30 jaar) kan verklaard worden door hun oververtegenwoordiging in executieve functies. De aangemelde politiemedewerkers rapporteerden een indrukwekkende rij van ingrijpende werkervaringen. Rapport (pdf)
Protocol Advies Commissie PTSS Politie
Politiekorpsen zijn tot nu toe verschillend omgegaan met het beoordelen van de relatie tussen de medisch vastgestelde PTSS en het juridisch erkennen van de PTSS als beroepsziekte. Arbeidsvoorwaardenakkoord, is afgesproken dat met ingang van 1 januari 2013 een regeling van kracht wordt, waarin is beschreven op welke wijze de Nederlandse Politie omgaat met vastgestelde gevallen van PTSS. Protocol
Kamerbrief PTSS
Kamerbrief over het PTSS-beleid van de Nationale Politie en de stand van zaken van de verschillende onderzoeken die meer inzicht moeten geven in het complexe beleidsterrein en de te treffen maatregelen om PTSS te voorkomen en er mee om te gaan.
‘Open en bloot’
In haar boek ‘Open en bloot’ doet de hoofdagent Cindy de Berk van eenheid Den Haag openhartig verslag over hoe zij omging met PTSS. Zij beschrijft zeer openhartig hoe zij werd geconfronteerd met een posttraumatische stressstoornis (PTSS). En hoe zij met veel steun en hulp van familie, relaties én collega’s terug vocht. Te bestellen via stichting web
Krijgen politiemedewerkers de psychische zorg die ze nodig hebben? Dat heeft de minister van Veiligheid en Justitie gevraagd aan psychiater prof.dr. Berthold Gersons van Arq Psychotrauma Expert Groep en emeritus hoogleraar psychiatrie bij het AMC. De minister heeft verzocht om de huidige psychische zorg voor politiemedewerkers door te lichten, te kijken waar zich knelpunten voordoen en te adviseren hoe deze kunnen worden verholpen. Rapport
PTSS bij de politie – een beter beeld, 16 jaar politiepoli, 1000 gebruikers
Sinds de oprichting in 1995 zijn meer dan 1000 politiemensen met mogelijke PTSS aangemeld voor uitgebreide diagnostiek en behandelindicatie bij de politiepoli. Dit beschrijvende dossieronderzoek betreft alle dossiers die in november 2012 beschikbaar waren voor data-analyse: in totaal 967. Bij de politiepoli meldden zich met name executieve politiemedewerkers (84,7%), meer mannen dan vrouwen (29%), en de meest voorkomende rang was hoofdagent. De mannen waren aanzienlijk ouder dan de vrouwen (41,6 tegenover 32,8 jaar). Vergeleken met de samenstelling van de totale politiepopulatie meldden jongere medewerkers (tot 40 jaar) zich relatief vaak en oudere medewerkers (boven de 50 jaar) relatief weinig. De grote groep in de jongste categorie (tot 30 jaar) kan verklaard worden door hun oververtegenwoordiging in executieve functies. De aangemelde politiemedewerkers rapporteerden een indrukwekkende rij van ingrijpende werkervaringen. Rapport (pdf)
Protocol Advies Commissie PTSS Politie
Politiekorpsen zijn tot nu toe verschillend omgegaan met het beoordelen van de relatie tussen de medisch vastgestelde PTSS en het juridisch erkennen van de PTSS als beroepsziekte. Arbeidsvoorwaardenakkoord, is afgesproken dat met ingang van 1 januari 2013 een regeling van kracht wordt, waarin is beschreven op welke wijze de Nederlandse Politie omgaat met vastgestelde gevallen van PTSS. Protocol
Kamerbrief PTSS
Kamerbrief over het PTSS-beleid van de Nationale Politie en de stand van zaken van de verschillende onderzoeken die meer inzicht moeten geven in het complexe beleidsterrein en de te treffen maatregelen om PTSS te voorkomen en er mee om te gaan.
‘Open en bloot’
In haar boek ‘Open en bloot’ doet de hoofdagent Cindy de Berk van eenheid Den Haag openhartig verslag over hoe zij omging met PTSS. Zij beschrijft zeer openhartig hoe zij werd geconfronteerd met een posttraumatische stressstoornis (PTSS). En hoe zij met veel steun en hulp van familie, relaties én collega’s terug vocht. Te bestellen via stichting web
Praat mee
0/1500
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Schrijf je in voor de Zembla-nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze onthullende journalistiek.